राहूल देशपांडे
२० जानेवारी २०१९
मी नाट्यसंगीत गातो. चित्रपटातली गाणी म्हणतो. कट्यारमधली पदे असतील. कानडा राजा पंढरीचे असो. त्यात तुमची दाद मिळते. पण मला एक शास्त्रीय गवई म्हणून ओळखले जावे. कारण माझ्या आजोबांचे एक स्वप्न होते. माझ्या आजोबांचे गुरू मास्टर दिनानाथ मंगेशकर . त्यांच्यावर एक ठप्पा पडला. एक नाट्यसंगीत गायक. जो त्याना आवडायचा नाही. जो माझ्या आजोबांच्या बाबतीत तंतोतंत तसाच पडला.
ते अतिशय उत्तम अभिजात संगीत गात होते ते. त्यांच्यासरखेच मला ठुमरी, गझल गायची आवड आहे. नाट्यसंगीत गायची आवड आहे. बाकी सगळ्या गोष्टी गातो. पण या मंचावर तुम्हाला एक सांगू एच्छितो की, पुढे माझा ओळख जर काही करायची असेल तर चांगल्यापैकी शास्त्रीय संगीत गायचा बुवा अशी झाली तरी मला असं वाटते की माझ्या आजोबांचे स्वप्न पुरे झाल्यासारखे वाटेल.
जेव्हा आपल्याला सुरांची मजा कळते. ते सूर आपल्याला आतमध्ये ओढतात. जितके तुम्ही त्याच्या आतमध्ये जाल. जेवढा सुरांचा सहवास घ्याल. जितके तुम्ही त्याच्यावर प्रेम कराल. तितके ते सूर तमुच्या जवळ येतात.
मला आठवतय उषाताई मला सांगायच्या सूरांवर प्रेम करा. मी म्हटलं, मी लावतोय ना सूर. नाही .त्यावर प्रेम करायला शिक.
मला वाटते सूरांवर प्रेम करा म्हणजे काय हे जसे तुम्हाला कळते. आता जिथे मला वाटतय की मला सूरांवर प्रेम करण्याचा प्रवास आता सुरू झालाय. ते सूर तुम्हाला रोज नवा आनंद देतात. रोज रियाज करताना मला नवा आनंद मिळतो.
जितके आपण आत जातो तितके आपणाला जाणवते अरे बापरे आपल्याला अजुन किती चालायचे आहे. त्या प्रवासासाठी लागणारी जी उर्जा आहे ती तम्हाला ते सूरच देत असतात. गुरू जवळची आणि सोपी वाट दाखविण्यासाठी असतो. ती वाट तुम्हाला शोधायची असते..हे कट्यारमधील ती वाक्ये खरी वाटायला लागतात.
प्रत्येकाने आपली वाट शोधत त्या काट्याकुट्यांमधुनच जायचे असते. ते काटे लागले तरच त्या प्रवासाची मजा येते.
वसंतोत्सव ..या महोत्सवाच्या दुसरा दिवस. १९ जानेवारी. १९..डॉ. वसंतराव देशपांडे यांचे नातू रंगमंचावर येतात..एक मालकंस गातात.. आणि बसंत आणि सोहोनी राग गाताना मधुनच रसिकांशी मनमोकळा असा संवाद करतात.. तेव्हा लक्षात येते की त्यांचा प्रवास शास्त्रीय संगीत गाणारे गायक म्हणून सुरू झाला आहे..त्यात त्यांची मुशाफिरी सूरांचा आनंद घेत जगणे सूरू झाले आहे.
- subhash inamdar, Pune
subhashinamdar@gmail.com
२० जानेवारी २०१९
No comments:
Post a Comment