सैनिकांसाठी जेव्हा..व्हायोलिन गाते तेव्हा...!'

फेब्रुवारी १७ , २०१९...रविवारची संध्याकाळ, 

स्थळः निवारा सभागृह पुणे. 

सियाचीनमधल्या भारतीय सैन्यासाठी ऑक्सिजन प्लांट उभारण्यासाठी मदतनिधी उभारण्यासाठी कंबर कसलेल्या #SIRF संस्थेला मदत करण्यासाठी चारुशीला गोसावी आणि आम्ही सहकारी यांनी व्हायोलिन गाते तेव्हा...!'' हा कार्यक्रम सादर केला.

#SIRF संस्थेचे संस्थापक प्रमुख योगेश चिथडे, सुमेधा चिथडे यांनी त्यांच्या संस्थेबद्दल आणि त्यांच्या कार्याबद्दल थोडक्यात माहिती दिली. 

संस्थेच्या माध्यमातून अनन्यसाधारण कार्य करणारे हे पती-पत्नी जवानांसाठी काय करता येईल या निस्वार्थी विचारातून गेले अनेक वर्षं काम करत आहेत. योगेश चिथडे हे स्वतः भारतीय हवाई दलातले निवृत्त अधिकारी असून, त्यांचा मुलगा भारतीय सैन्यात 'मेजर' या पदावर कार्यरत आहे. आपल्या झेंड्यामधला पाचवा अदृश्य रंग हा आपल्या सैनिकांच्या रक्ताचा रंग आहे हे विसरून चालणार नाही, हे त्यांचं वाक्य नक्की विचार करायला लावणारे आहे.

कार्यक्रमाची सुरवात 'सूर निरागस हो' या गणेश वंदनेनी झाली

कोहिनूर या यित्रपटातले..मधुबन मे राधिका .हे गीत पुण्याच्या व्हायोलीनवादिका चारुशीला गोसावी यानी असे सादर केले..

https://youtu.be/BHRbMbaqM44

आणि त्यानंतर भजन, भावगीत, भक्तीगीत, विरहगीत, प्रेमगीत, युगुलगीत, ठुमरी, लावणी, कव्वाली, देशभक्तीपर गीत अशा अनेक ढंगाची, अनेक बाजाची गाणी एकामागून एक सराईतपणारे व्हायोलिनवर सादर केली गेली. 

टाळ्या, शिट्ट्या, वन्स मोअर चा जल्लोष झाल्यावर शेवटच्या 'ए मेरे वतन के लोगो...' गाण्याच्या सुरवटींनी कवी प्रदीप यांचे शब्द डोळ्यासमोर उभे केले आणि अनेकांच्या डोळ्यातून अश्रू ओघळले. 'भारत माता की जय' च्या नाऱ्यांनी कार्यक्रमाची सांगता झाली. नीरजा आपटे यांनी निवेदन केले.

-subhash inamdar, Pune

subhashinamdar@gmail.com

१७ फेब्रुवारी, २०१९